Piesze wędrówki i wycieczki rowerowe po szlakach turystycznych to jeden z najpopularniejszych sposobów spędzania czasu w górach oraz w popularnych regionach turystycznych. Te formy aktywności wymagają dobrej orientacji w terenie oraz prawidłowego czytania oznaczeń szlaków. Trzeba pamiętać, że w szukaniu właściwej drogi nie zawsze będzie można skorzystać z telefonu komórkowego. Zawsze istnieje ryzyko utraty zasięgu lub wyładowania baterii, dlatego lepiej posiadać przynajmniej podstawową wiedzę o oznakowaniu szlaków turystycznych. Ponadto znajomość oznaczeń szlaków jest niezbędna do prawidłowego czytania mapek w przewodnikach, które ciągle pozostają najważniejszym źródłem wiedzy o trasach turystycznych w danym regionie. Za wyznaczanie i oznaczanie szlaków turystycznych w Polsce odpowiada przede wszystkim PTTK, czyli Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. PTTK odpowiada też za odnawianie i konserwowanie istniejących oznaczeń. Na terenie parków narodowych wyznaczanie i znakowanie szlaków należy do dyrekcji parku, która współpracuje w tym zakresie z PTTK. Niektóre szlaki znakowane są również przez gminy.

Oznaczenia pieszych szlaków turystycznych

Szlaki piesze oznaczane są prostokątem o wymiarach 9 x 15 cm, składającym się z trzech pasków – paski zewnętrzne są koloru białego, pasek wewnętrzny ma kolor typowy dla danego szlaku. Przyjęło się, że poszczególne kolory (czerwony, niebieski, zielony, żółty, czarny) określają rodzaj szlaku.

kolor czerwony – oznacza główny szlak danego obszaru, najbardziej wartościowy turystycznie, prowadzący przez miejsca atrakcyjne pod względem krajobrazowym i turystycznym

kolor niebieski – oznacza drugi pod względem ważności szlak turystyczny w danym rejonie. Nie jest szlakiem głównym, ale najczęściej jest szlakiem dalekobieżnym

kolor zielony – stosowany jest jako oznaczenie szlaku doprowadzającego do jakiegoś charakterystycznego miejsca, jak również do oznaczania szlaku łącznikowego i dojściowego

kolor żółty – oznacza krótkie szlaki łącznikowe lub dojściowe

kolor czarny – oznacza szlak dojściowy

Trzeba pamiętać, że kolorystyka szlaków jest raczej umowna i nie należy do niej przywiązywać bardzo dużej wagi. Obowiązuje założenie znakowania w ten sposób, aby szlaki tego samego koloru w żadnym punkcie nie krzyżowały się ze sobą. Wciąż panuje błędne przekonanie, że kolory odnoszą się do stopnia trudności szlaku, np. że szlak czarny jest najtrudniejszy technicznie, a zielony najłatwiejszy. Ta reguła odnosi się wyłącznie do tras narciarskich, a w żadnym razie do szlaków pieszych. Przykładowo kolor czarny stosowany jest bardzo rzadko nie dlatego, że oznacza najtrudniejszy odcinek – po prostu jest najmniej praktyczny, ponieważ trudno go zauważyć po zmierzchu.

Poza podstawowym znakiem szlaku pieszego stosowane są również:

znak początku i końca szlaku – białe koło o średnicy 10 cm z umieszczonym na środku kołem (4 cm średnicy) w kolorze szlaku

znaki skrętu szlaku – znaki skrętu składają się z zewnętrznych pasków w kolorze białym oraz wewnętrznego paska w kolorze szlaku, załamanego pod kątem 90 stopni lub 135 stopni

znak zmiany kierunku szlaku – zmiana kierunku oznaczana jest strzałką złożoną z zewnętrznych pasków w kolorze białym oraz wewnętrznego paska w kolorze danego szlaku

znak trudnego orientacyjnie terenu – miejsca mogące sprawić trudność w orientacji oznaczane są białym wykrzyknikiem umieszczonym nad znakiem podstawowym danego szlaku turystycznego

Znaki szlaków turystycznych malowane są w charakterystycznych, dobrze widocznych miejscach, takich jak pnie drzew, duże kamienie i skały, ściany budynków, słupy elektryczne, tablice informacyjne.

Oznaczenie szlaków rowerowych

Do znakowania krajowych szlaków rowerowych używane są te same kolory, co w przypadku szlaków pieszych. Forma graficzna znaku to biały kwadrat z czarną obwódką, w którego górnej części znajduje się symbol roweru, a w dolnej szczegółowy znak informacyjny.

znak podstawowy szlaku rowerowego lokalnego – pod symbolem roweru umieszczony jest prostokąt w kolorze danego szlaku

znak zmiany kierunku szlaku rowerowego – pod symbolem roweru umieszczona jest strzałka kierunkowa w kolorze danego szlaku

znak początku i końca szlaku rowerowego – pod symbolem roweru umieszczone jest koło w kolorze danego szlaku

Oznaczenia szlaków rowerowych międzynarodowych mają formę kwadratu z zieloną obwódką. Na znaku znajduje się zielony symbol roweru, pod nim umieszczony jest numer szlaku oraz symbol informacji szczegółowej (początek/koniec szlaku, zmiana kierunku).

W oznakowaniu szlaków rowerowych obowiązuje zasada, że znaki powinny pojawiać się nie rzadziej niż co 400 metrów.

Artykuł powstał przy współpracy z:
Sklep Presto

Dodaj komentarz

For security, use of Google's reCAPTCHA service is required which is subject to the Google Privacy Policy and Terms of Use.

I agree to these terms.